Nee, hier zijn geen Domkoppen aan het werk geweest. Maar dit verhaal is te mooi om te negeren.
Begin jaren ’50 brak er een malaria epidemie uit in Sarawak, Borneo. Een afgelegen regio, moeilijk te bereiken. De WHO besloot de regio te besproeien met het bestrijdingsmiddel DDT om de muggen, die de malaria verspreidden, te doden. Dat werkte bijzonder goed. Zo goed, dat het gif door de voedselketen heen de katten bereikte, die ook massaal het loodje legden.
De plotselinge afwezigheid van katten zorgde voor een nieuw probleem; een rattenplaag. Ratten die de sylvatische plaag en tyfus verspreidden. Nog meer ziektes te bestrijden. Aangezien de ratten blijkbaar resistent waren tegen DDT, had het WHO een uitdaging. Een uitdaging die opgelost kon worden met katten, de natuurlijke vijand van de ratten. Maar hoe krijg je duizenden katten in één van de meest afgelegen regio’s van de wereld? Simpel, net zoals de DDT, met een vliegtuig. Duizenden katten werden met parachutes boven het gebied gedropt. In kratten weliswaar, maar de foto was te leuk om niet te gebruiken. Want laten we een mooi verhaal niet teveel verpesten met de waarheid 😉
