Ja, de mensen die besluiten wie de Nobelprijs krijgt. Zoals de Nobelprijs voor de vrede.
Want weet je wie niet 1, maar 2 keer genomineerd was? Josef Stalin. In 1945 en 1948. Een van de grootste massamoordenaars aller tijden. (Zie onze pisbak)
Ironisch ook, want Stalin maakte rond 1907 naam binnen de communistische partij door een staking te organiseren bij Branobel, op dat moment het grootste oliebedrijf van Rusland. En de naam Nobel zat niet per toeval in de bedrijfsnaam, het bedrijf werd opgericht door Ludwig en Robert Nobel, broers van Alfred. Alfred Nobel verdiende in 1920 miljoenen aan de verkoop van Branobel, geld dat hij gebruikte om de Nobelprijs in te stellen.
Nog even over dat Nobelcomité; Er zijn meerdere discutabele winnaars, zoals Yasser Arafat, Yitzhak Rabin, Menachim Begin, Shimon Peres, Le Duc Tho, Henry Kissinger, Aung San Suu Kyi, Cordell Hull en Moeder Theresa. Onder de discutabele genomineerden vinden we Mussolini (1937), Kim Jong Un (2018), Vladimir Putin (2014) en ook Hitler (1939). Dit laatste was sarcastisch bedoeld door comitélid en Zweedse diplomaat Erik Brandt, die stelde dat Hitler ‘vrede zal brengen over heel Europa en wellicht de wereld’.
Mahatma Ghandi was genomineerd in 1937, 1938, 1939, 1947 en 1948 en won nooit. In 1939 en 1948 werd de prijs niet uitgereikt, in de andere jaren wonnen de Friends service council, de Office International Nansen pour les refugies en Robert Cecil. Wie? Precies. Legendarische Domkoppen in dat comité.
