Niet alleen overleefde Henry Tandey de Eerste Wereldoorlog, hij verdiende een stuk of wat medailles waaronder het Victoria Cross, de hoogste onderscheiding. 3 keer raakte hij gewond en 3 keer keerde hij terug naar het slagveld, hij zat in de loopgraven van oktober 1914 tot september 1918.
Maar hij verloor zijn menselijkheid niet. Op de dag dat hij het Victoria Cross verdiende, liep een Duitse soldaat zijn vuurlinie in. Een beetje zwalkend, hij had geen wapen en was duidelijk gewond. Tandey had hem in het vizier, maar schoot niet. De Duitse soldaat merkte dat, knikte naar Tandey en zwalkte door.
Een maand later zag de Duitse soldaat een krantenartikel over Tandey, die zijn onderscheiding kreeg, herkende hem van de foto en knipte het artikel uit. Zo kwam het dat de Duitse soldaat in 1937 weer Henry Tandey herkende, dit keer op een schilderij. En zo vertelde Adolf Hitler aan Neville Chamberlain het verhaal van de Engelsman die zijn leven spaarde, en vroeg of ´ie m de groeten wilde doen.
